Parasitaire organismen zijn niet iets abstracts en ver weg. Veel mensen denken niet eens dat ze niet ‘op zichzelf’ leven. Hele kolonies micro-organismen leven op de huid en in het menselijk lichaam. Sommigen van hen zijn gevaarlijk en schadelijk, terwijl andere noodzakelijk zijn voor een gezond leven en een goede werking van het lichaam. Normale microflora is een pantser tegen pathogene proliferatie; nuttige micro-organismen helpen de noodzakelijke zuurgraad van de omgeving te creëren en nemen deel aan veel chemische processen in het lichaam. Naast microben kunnen er ook gevaarlijke protozoa of parasitaire wormen in het menselijk lichaam voorkomen. Naarmate ze zich ontwikkelen en zich vermenigvuldigen, hebben ze een negatieve invloed op de menselijke gezondheid, onderdrukken ze het immuunsysteem en verstoren ze de goede werking van alle systemen. Hoe kunnen we parasieten in het menselijk lichaam identificeren als parasitaire infecties vaak asymptomatisch zijn? Vaak wordt een persoon ziek en vervaagt, maar brengt dit op geen enkele manier in verband met de aanwezigheid van parasieten.
Symptomen van een gevaarlijke buurt
Parasieten in het menselijk lichaam zijn in de meeste gevallen klein van formaat; ze leven de gehele of gedeeltelijke levenscyclus in het lichaam van de gastheer. De moderne wetenschap heeft meer dan driehonderd soorten parasieten bestudeerd die in het menselijk lichaam kunnen leven. Eenmaal binnen beïnvloeden wormen de darmen, onderdrukken ze het immuunsysteem en hebben ze een negatieve invloed op vitale organen. Met tijdige detectie van parasieten en adequate behandeling kunnen ernstige gezondheidsproblemen worden voorkomen: allergieën, nier- en leverstoornissen. Met moderne diagnostische methoden kunt u achterhalen of er ongenode gasten in het lichaam aanwezig zijn. Er zijn een aantal symptomen die indirect wijzen op een infectie. Als u goed op uw gezondheid let, moet een persoon onaangename nieuwe veranderingen opmerken en deze niet negeren. De belangrijkste manifestaties van een parasitaire infectie zijn de volgende symptomen:
- Een afname van het lichaamsgewicht, vaak gebeurt dit tegen de achtergrond van een afname van de eetlust, maar vaak merkt een persoon een toename van de eetlust op, terwijl hij afslankt.
- De ontwikkeling van bloedarmoede vindt plaats als gevolg van de massale besmetting van parasieten en als gevolg daarvan een gebrek aan voedingsstoffen in het menselijk lichaam.
- Indigestie, een persoon merkt frequente diarree op, die wordt afgewisseld met obstipatie.
- Ontwikkeling van problemen geassocieerd met storingen van het spijsverteringskanaal.
- Constant ongemak onder de ribben aan de rechterkant.
- Symptomen van artritis, die zich manifesteren in de vorm van pijn in spieren en gewrichten.
- Verslechtering van het uiterlijk, huidlaesies in de vorm van huiduitslag, roodheid of peeling worden opgemerkt.
- Een toename van het aantal infectieziekten als gevolg van verminderde immuniteit.
- Allergische reacties als gevolg van vergiftiging door afvalproducten van parasieten.
- Verslechtering van het karakter, het optreden van prikkelbaarheid, agressiviteit als gevolg van een gebrek aan belangrijke micro-elementen en vitamines.
- Verminderde prestaties, gevoel van constante vermoeidheid, slaperigheid.
- Slaapstoornissen, verminderd concentratievermogen.
De genoemde symptomen zijn inherent aan een groot aantal ziekten, dus het is onmogelijk om 100% te zeggen dat iemand besmet is met parasieten. De diagnose wordt gesteld door een specialist na onderzoek.
Hoe ontstaat een parasitaire infectie?
Een persoon kan op verschillende manieren besmet raken met parasieten. Als u de transmissieroutes kent, kunt u het risico op een parasitaire infectie aanzienlijk verminderen:
- Het eten van onderbewerkte groenten, fruit en groenten. Een groot aantal parasieten wordt op de mens overgedragen via de consumptie van slecht verwerkt plantaardig voedsel. Dit gebeurt als gevolg van de overdracht van infecties via verontreinigde grond. Om uzelf te beschermen is het belangrijk om voorzichtig met groenten en fruit om te gaan en uw handen te wassen voordat u gaat eten.
- Vuil water drinken. Om het risico op infectie te verminderen, is het belangrijk om alleen gekookt water te drinken. Wanneer u ontwikkelingslanden bezoekt, mag u alleen flessenwater drinken. Zwemmen in onbekende wateren mag niet, zeker niet als er door de sanitaire dienst een zwemverbod geldt in bepaalde waterbronnen.
- Consumptie van semi-rauwe vlees- en visproducten. Er zijn parasieten die op deze manier worden overgedragen. Om uzelf te beschermen is het belangrijk om het eten van onderbewerkt vlees te vermijden; eet alleen die producten die een kwaliteitscertificaat hebben en zijn getest door sanitaire diensten. Tijdens het koken moet u het temperatuurregime in acht nemen en het product grondig bakken (koken).
- Contact met een besmette persoon. Sommige helminthiases worden overgedragen via huishoudelijk contact. De meest populaire groep waarmee mensen besmet raken door een zieke persoon zijn draadwormen. Een ziekte zoals cysticercose is ook wijdverspreid. Om uzelf tegen infecties te beschermen, moet u uw handen wassen voor elke maaltijd of na het bezoeken van drukke plaatsen, en geen voedsel eten dat door vreemden is bereid op spontane markten of in dubieuze eetgelegenheden.
- Contact met uitwerpselen of huidparasieten van geïnfecteerde dieren. Om uzelf te beschermen is het belangrijk om de hygiëne zorgvuldig in acht te nemen en uw huisdieren systematisch tegen vlooien te behandelen.
Diagnostische methoden: traditionele methoden
De klassieke manier om parasieten in het lichaam te diagnosticeren is ontlastingsanalyse. Verzamel het 's morgens vlak voor de bevalling in een glazen container met een luchtdicht deksel. De maximaal mogelijke bewaarperiode voor ontlasting is niet meer dan tien uur op een koude plaats. De analyse detecteert wormen van verschillende groepen.
Er wordt aangenomen dat de meest effectieve methode wordt gebruikt bij het identificeren van parasieten zoals:
- rondwormen;
- zweepwormen;
- lintworm;
- lintwormen;
- toeval;
- schistosomen.
De aanwezigheid van draadwormen wordt gediagnosticeerd door nachtelijke jeuk. Een schraping wordt gebruikt om enterobiasis te diagnosticeren. Het is gemaakt met speciaal plakband. De effectiviteit van de techniek is erg hoog, het belangrijkste is om de procedure correct uit te voeren. Een medische professional maakt een schraapsel voordat de geslachtsdelen worden gewassen. Om een nauwkeurig resultaat te krijgen, wordt aanbevolen om een paar dagen na de eerste afname opnieuw te testen.
Het doneren van ontlasting is niet altijd effectief; sommige mensen houden niet van deze eenvoudige procedure en vinden het uiterst onaangenaam. Om deze reden is het noodzakelijk om te weten hoe je parasieten op andere manieren kunt detecteren.
Diagnostische methoden: nieuwe opties
Als u ongebruikelijke symptomen opmerkt, moet iemand een specialist bezoeken en een onderzoek ondergaan. Dit zal helpen de oorzaak van het probleem te vinden en het type worm te herkennen. Er bestaat een reeks diagnostische maatregelen die het mogelijk maken om de aanwezigheid van parasitaire organismen nauwkeurig te identificeren en hun type, hoeveelheid en locatie te bepalen.
Enige tijd geleden werd de aanwezigheid van wormen vastgesteld door het nemen van een ontlastingsmonster. De methode is eenvoudig en pijnloos, maar de nauwkeurigheid is laag. Vaak is het resultaat vals-negatief en blijft de persoon lijden aan helminthiasis of parasitaire besmetting. Om het meest correcte resultaat te krijgen, moet u minstens tien keer per maand ontlasting hebben. Alleen in dit geval kunt u een nauwkeurig antwoord krijgen. Dit komt door de kenmerken van de levensactiviteit en ontwikkelingscycli van parasieten.
De moderne geneeskunde biedt nauwkeurigere manieren om gevaarlijke buren in het menselijk lichaam te identificeren:
- Röntgenfotoofendoscopie (biopsie)helpt bij het identificeren van parasieten in inwendige organen.
- PCR. Er wordt een monster van speeksel, bloed of secreties genomen om het DNA van de parasiet te bepalen. Met de analyse kunnen we het type (type) van de parasiet bepalen.
- Gekoppelde immunosorbenstestmaakt het mogelijk antigenen te identificeren. Met de techniek kunt u zeer hoge resultaten behalen. Naast het identificeren van de parasiet, helpt de analyse bij het bepalen van het type parasiet, het aantal en de ontwikkelingskenmerken van het pathogene individu.
- Bioresonantie onderzoek. Met deze techniek kunt u de aanwezigheid van parasieten in het lichaam bevestigen, maar kunt u het type, de locatie of het aantal niet bepalen.
Correct gedrag bij besmetting
Als een persoon vermoedt dat hij besmet is met wormen, mag hij niet met zelfmedicatie beginnen, maar moet hij een specialist bezoeken. De therapeut zal ter verduidelijking van de diagnose een verwijzing geven naar een parasitoloog of specialist infectieziekten. Zelfmedicatie blijkt niet alleen niet effectief te zijn, maar kan er ook voor zorgen dat de aandoening verergert.
Geneesmiddelen tegen parasieten worden gekenmerkt door een hoge toxiciteit en hebben een specifieke toepassing. Bij het diagnosticeren van parasieten schrijft de arts een medicijn voor dat een specifiek type worm beïnvloedt. Omdat ik geen idee heb welke organismen naast mensen bestaan, is het verboden een therapiekuur te volgen; het nemen van antiparasitaire medicijnen zal geen effect hebben op het probleem.
Dankzij de beschikbaarheid van veel onderzoeksmethoden is het mogelijk om niet alleen het type parasiet, maar ook de locatie en de mate van infectie van het lichaam eenvoudig te bepalen. Negeer het probleem niet; een tijdige en competente behandeling garandeert herstel zonder ernstige gevolgen voor het lichaam.